Ik denk dat het belangrijk is om elkaar te begrijpen. Of in ieder geval je best daarvoor te doen. Als je iets niet begrijpt, ben je er eerder bang voor of wijs je het af. Maar uiteindelijk zijn we allemaal mensen die kunnen genieten van het leven en kunnen worstelen met dingen. Waarom zouden we de last zwaarder willen maken voor elkaar?

Het is belangrijk dat we de mens als mens blijven zien.
Eigenlijk wil elk mens het zelfde, iedere mens wil zich gelukkig voelen.

Als je iets meegemaakt hebt in je leven wat pijn doet, dan is het de kunst om niet te stoppen met leven maar in beweging te komen.

Ik ben bang dat we geneigd zijn om zelf gelijk te willen hebben. Om goed voor onszelf te zorgen. Dus het vraagt een keuze om de ander belangrijk te vinden. En om eerlijk te kijken naar jezelf: waar heb ik moeite mee en waarom?
Waar botst mijn belang met het belang van de ander?

We moeten terug naar het midden, de middenweg van de ontmoeting.

Je hebt andere mensen nodig, in je ééntje is het leven soms te groot.

Als je jezelf beter kent, kun je beter luisteren naar anderen met een andere mening.

Als je jezelf beter kent, kun je We hebben mensen nodig die dingen zichtbaar maken, die onrecht aan de kaak stellen.
Maar we hebben ook mensen nodig die de nuance zoeken en de verschillen helpen overbruggen.